Procedura pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Procedura organizowania

pomocy psychologiczno-pedagogicznej

w Zespole Szkół Techniczno-Informatycznych w Gliwicach

(Technikum nr 1 w Gliwicach i XI Liceum Ogólnokształcące Sportowe w Gliwicach), zwane dalej szkołą

Opracowano na podstawie:

Obwieszczenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 25 lipca 2023 r. w sprawie ogłoszenia jedno­litego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad organizacji i udzie­lania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placów­kach.

I.

W ZSTI uczniom, ich rodzicom oraz nauczycielom udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna, która organizowana jest na zasadach określonych w obowiązującym rozporzą­dzeniu MEN.

II.

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawa­niu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpo­znawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowisko­wych wpływających na jego funkcjonowanie w szkole, w celu wspierania potencjału roz­wojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym.

2. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole wynika w szcze­gólności:

1. z niepełnosprawności;
2. z niedostosowania społecznego;
3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
4. z zaburzeń zachowania lub emocji;
5. ze szczególnych uzdolnień;
6. ze specyficznych trudności w uczeniu się;
7. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
8. z choroby przewlekłej;
9. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
10. z niepowodzeń edukacyjnych;
11. z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
12. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środo­wiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

III.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efek­tywności pomocy udzielanej uczniom.

IV.

Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

V.

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły.
2. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają uczniom nauczyciele i wycho­wawcy oraz specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności pedagog, pedagog specjalny i psycholog, zwani dalej „spe­cjalistami”.
3. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
   1. rodzicami uczniów;
   2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, zwa­nymi dalej „poradniami”:
   3. placówkami doskonalenia nauczycieli;
   4. innymi szkołami i placówkami;
   5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

VI.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy:

1. ucznia;
2. rodziców ucznia;
3. dyrektora;
4. nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;
5. pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej;
6. poradni;
7. asystenta edukacji romskiej;
8. pomocy nauczyciela;
9. pracownika socjalnego;
10. asystenta rodziny;
11. kuratora sądowego;
12. organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

VII.

W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z ucz­niem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

1. zajęć rozwijających uzdolnienia;
2. zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;
3. zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
4. zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijają­cych kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycz­nym;
5. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;
6. zindywidualizowanej ścieżki kształcenia;
7. porad i konsultacji;
8. warsztatów;
9. klas terapeutycznych.

VIII. 

Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

IX. 

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Liczba uczestni­ków zajęć nie może przekraczać 5.

X. 

Zajęcia logopedyczne organizuje się dla uczniów z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 4.

XI. 

Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne orga­nizuje się dla uczniów przejawia­jących trudności w funkcjonowaniu społecznym. Liczba uczestników zajęć nie może przekra­czać 10, chyba, że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów.

XII.

Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchy­leniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w szkole oraz z aktywnym i peł­nym uczestnictwem w życiu szkoły. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.

XIII.

1. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia, zwana dalej „zindywidualizowaną ścieżką”, jest organizowana dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych.
2. Zindywidualizowana ścieżka obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane:
   1. wspólnie z oddziałem szkolnym,
   2. indywidualnie z uczniem.
3. Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wy­nika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie.
4. Do wniosku o wydanie opinii, dołącza się dokumentację określającą:
   1. trudności w funkcjonowaniu ucznia w szkole;
   2. w przypadku ucznia obejmowanego zindywidualizowaną ścieżką ze względu na stan zdrowia – także wpływ przebiegu choroby na funkcjonowanie ucznia w szkole oraz ogra­niczenia w zakresie możliwości udziału ucznia w zajęciach edukacyjnych wspólnie z od­działem szkolnym;
   3. opinię nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, o funkcjonowaniu ucznia w szkole.
5. Przed wydaniem opinii publiczna poradnia we współpracy ze szkołą oraz rodzicami ucznia albo pełnoletnim uczniem przeprowadza analizę funkcjonowania ucznia uwzględniającą efekty udzielanej dotychczas przez szkołę pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
6. Opinia ta zawiera dane i informacje, o których mowa w przepisach w sprawie szczegóło­wych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicz­nych poradni specjalistycznych, a ponadto wskazuje:

1. zakres, w jakim uczeń nie może brać udziału w zajęciach edukacyjnych wspólnie z od­działem szkolnym;
2. okres objęcia ucznia zindywidualizowaną ścieżką, nie dłuższy jednak niż rok szkolny;
3. działania, jakie powinny być podjęte w celu usunięcia barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły.

1. Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką realizuje w szkole programy nauczania, z dosto­sowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edu­kacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia.
2. Na wniosek rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia dyrektor szkoły ustala, z uwzględ­nieniem opinii, tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidual­nie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej kształcenia ogólnego lub podstawy programowej kształcenia w zawodach.
3. Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podej­mują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.

XIV.

Zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się organizuje się dla uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się.

XV.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może prze­kraczać 8.

XVI.

1. Godzina każdych z tych zajęć trwa 45 minut.
2. Dopuszcza się prowadzenie zajęć, w czasie dłuższym lub krótszym niż 45 minut, z zacho­waniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć, jeżeli jest to uza­sadnione potrzebami ucznia.

XVII.

1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się, zajęcia dy­daktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć.
2. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, prowadzi się przy wykorzystaniu aktywizujących me­tod pracy.

XVIII.

1. Do zadań nauczycieli, wychowawców i specjalistów w szkole należy w szczególności:

1. rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
2. określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
3. rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczest­nictwo w życiu szkoły;
4. podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
5. współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególno­ści w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrud­niających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów dzia­łań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.

1. Nauczyciele i wychowawcy w szkole prowadzą w szczególności:

1. obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpozna­nie u uczniów:

1. trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,
2. szczególnych uzdolnień,

1. wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.

1. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.
2. Wychowawca klasy informuje innych nauczycieli i specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem, jeżeli stwier­dzi taką potrzebę, oraz we współpracy z nauczycielami planuje i koordynuje pomoc psycho­logiczno-pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz bieżącej pracy z uczniem.
3. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach, o których mowa w punkcie VII, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w któ­rym poszczególne formy będą realizowane. Przy ustalaniu wymiaru poszczególnych form udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się wymiar godzin ustalony dla poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicz­nej.
4. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedago­gicznej ustala dyrektor szkoły, biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz in­nych zajęć wspomagających proces kształcenia lub liczbę godzin zajęć prowadzonych przez nauczycieli.
5. Wychowawca klasy oraz nauczyciele i specjaliści, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami ucznia albo pełnoletnim uczniem oraz, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami.
6. W przypadku uczniów objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną wychowawcy i spe­cjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwo­ści psychofizycznych ucznia.
7. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w ustalonych formach, oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.
8. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole, wychowawca klasy, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowa­nia ucznia.
9. W przypadku gdy z wniosków wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psycholo­giczno-pedagogicznej szkole nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia, dyrektor szkoły, za zgodą rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia, występuje do publicznej po­radni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania pro­ble­mu ucznia.
10. Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia, o którym mowa w ust. 11, zawiera informacje o:
    1. rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwo­ściach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;
    2. występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w szkole lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;
    3. działaniach podjętych przez nauczycieli, wychowawców i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia w szkole, formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi w szkole, okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy;
    4. wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

XIX.

1. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia.
2. O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicz­nej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrek­tor szkoły niezwłocznie informuje pisemnie, w sposób przyjęty w szkole, rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia.

 

 Janusz Magiera 

 podpis Dyrektora ZSTI